5. Pantanal, Brazilië
Door: Joe
Blijf op de hoogte en volg Joe
06 Maart 2014 | Brazilië, Pantanal
5. Pantanal
===
Blad voor de mond?!
===
Wat ik voel is wat ik schrijf en ik schrijf wat ik voel.
Het is tenslotte mijn blog en ook al weet ik dat er mensen meelezen, probeer ik me hier vooral niet door te laten weerhouden.
Soms word ik gehinderd door m'n eigen taal, omdat bepaalde uitdrukkingen in een andere taal simpelweg beter vind klinken.
Bijvoorbeeld het gevoel dat je geen lucht krijgt en moeite moet doen te ademen.
"It took my breath away"
Zeg dat maar in mooi Nederlands.
Doe maar niet, want iedereen begrijpt wat ik met deze Engelse zin bedoel. In momenten van vreugde en verdriet.
Nadat ik m'n tranen kennis liet maken met de Braziliaanse aarde kroop ik zo snel mogelijk en veel te vroeg m'n bed in.
Des te sneller was het "morgen". Morgen zal alles anders zijn..
"Het grote licht van de transformers-lamp moet uit, maar ik laat de deur op een kiertje staan.
Slaap lekker menneke.
Mag ik dan nog wel een sprookje luisteren? Ééntje?!
Ja lieverd, druk maar op play. Ik had het bandje al omgedraaid."
Voor de duizendste keer, klinkt uit het goedkope cassettedeck voor de units met het magische zwarte lint:
"Er was eens..."
===
Roze
===
Lezend, luisterend en starend in een bus ging ik naar de Pantanal, een soort van Amazone maar dan met super veel wildlife, zo werd mij verteld door m'n kleine, dikke en informatieve vriend "Lonely Planet".
Inmiddels was m'n eigen wilde vriend ook weer aangesloten:
"Welkom terug Barend. Ik heb je gemist verdomme!
Weet je nog, die maand samen in Nieuw Zeeland? Lekker chillen op "Mount doom".
Nou, kleine roze vriend, er staan ons opnieuw een hoop "bergen" te wachten. Fijn dat je er weer bent;
"we'll just keep moving forward".
Zeg dat maar eens in mooi Nederlands.
Doe maar niet... ;)
===
Slecht seizoen
===
3 uur in een busje later hoopte ik op m'n bestemming te zijn. Helaas, het was maar een wc-stop.
Tot m'n grote teleurstelling werd daar ook nog eens de laatste vrije stoel opgevuld, m'n huidige Franse baguette-vretende buurman schoof snel op en de nieuwe passagier nam naast mij plaats:
Oud mannetje en, aan z'n diep gebruinde huid te zien, een local. Afgedragen spijkerbroek en gestreept overhemd aan, op z'n bol een soort grote cowboy hoed die hij zelfs in de bus ophield. Eikel.
Plaatje was compleet inclusief cowboy laarzen en rood/bruin lederen satchel à la Indiana Jones.
M'n bruine vrind rook, tot grote teleurstelling van m'n reukorgaan, naar een muffe overrijpe avocado. Zo eentje waarin al dertig irritant mekkerende huisvrouwen kei hard hebben staan knijpen, 'oftie al rijp is'...
Weer 2,5 uur later stapte ik van het busje over in een jeep, vanwege het terrein. Bij aankomst op m'n slaapplek, ergens in de Pantanal aan rivier "Miranda", moest ik over 30 min alweer klaar zijn voor m'n eerste trip: boot-safari.
Ze zeiden nog dat ik anti-muggen meuk mee moest nemen, en niet voor niets. Wat een muggen HEL zeg!!
Serieus, die vieze vuile kleine Dracula-afstammelingen prikten erop los, ieder slecht ingesmeerd milimetertje huid vonden ze, zelfs ònder m'n voeten.
Muggen, ik fakking HÁÁÁT ze!!!
Het zijn de smerige slechte tegenhangers van de Mariposas, Jane zou het volmondig beamen!
Want zeg nou zelf, hoeveel mensen ken jij die NIET chagrijnig worden bij het zien van muggen?
Dus, dat is eruit en ik kan verder met m'n verhaal. Op het bootje zaten nog 5 andere mensen en de gids; Luiz.
Luiz, een echte local. Goed bruin, klein buikje en gebrekkig Engels. Hij ziet eruit alsof hij het allemaal wel prima vindt en heeft een soort van permanente mini-glimlach op z'n bolle bek. Luie-Luiz, bij deze.
- Voorin zaten twee Russische lesbische "vrouwen". Ik zeg dat natuurlijk niet zonder reden, "vrouwen".
Kan er kort over zijn, de blonde zag en spràk (!!) precies zo als die kerel in de film "Dumb & Dumber" (niet Jim Carrey, die andere, met dat ontplofte kapsel). Alleen dan met tieten.
De brunette zag er precies zo uit als Harry Potter in z'n eerste film. Infantiel dus. En dan met tieten.
- Achter de Russische lovers zat een typisch Chinees ventje. Brilletje op, kleine oogjes en zo'n paardenbek, je weet wel, teveel tandvlees zichtbaar als hij praat.
- Daar weer achter een stelletje, de kerel helemaal gekleed in, slecht passende, "outdoor"-kleding. Afgetopt met een petje inclusief nekflapje.
Hij zag eruit als het stomme, slappe en onhandige broertje van Bear Gryllz (Discovery>Google).
Z'n vriendin was gekleed in Nikes, witte sportsokken over haar roze legging heen getrokken.
Broekje zat zò strak, dat de kamelenteen zelfs in Nederland zichtbaar was. En nee, geen lekkere teen, een vieze. Ze droeg nog een roze sportshirtje en natuurlijk haar Calvin Klein zonnebril.
Mooi moment was toen die kerel de anti-muggen meuk leende van haar en zichzelf wilde bestuiven, maar het gaatje de verkeerde kant op richtte.
Rècht in de smoel van Barbie!
En erna nòg een keer, classic.
Ik sta er zelf iedere keer weer van versteld, echt waar. Ik tref het gewoon niet als het gaat om gezelschap tijdens excursies. Ik zeik ze wel af in m'n blogs, zijn ze nog ergens goed voor ;)
De boot-safari over de rivier in de Pantanal was niet wat ik ervan verwacht had. Het was allemaal een stuk "platter" ofzo, geen hoge jungle. Langs de oever werden wat vogels gespot, een capibara en af en toe een aap in de bomen. Ik was natuurlijk verwend met de Oerang-Oetangs in Sumatra, dus weinig onder de indruk.
Luie-Luiz was vaak ook druk in gesprek met het stelletje en de Chinees, die alledrie Portugees spraken. En m'n Russisch is nu eenmaal niet meer wat het geweest is, dus zat ik daar maar wat.
Gelukkig spotte Luie-Luiz wel een kaaiman krokodil, waar we echt super dichtbij konden komen! Dat deed me dan weer goed.
Rond de zonsondergang zette Luie-Luiz de motor af en dreven we wat verder op de rivier. Ik hoorde allerlei geluiden van dieren en genoot van de sereniteit van het moment.
Op de terugweg scheen Luie-Luiz lafjes over het water met een schijnwerper. Ik zeg lafjes omdat hij het ding vasthield omdat het moest, omdat het op het programma stond.
Hij vertelde nog dat dit een slechte tijd was om de Pantanal te bezoeken. Het was namelijk regenseizoen en voor de dieren dus niet nodig helemaal naar de rivier te komen voor water. Daarbij waren er teveel muggen nu, zelfs voor de dieren. Dàt had ik al gemerkt ja.
Had ik al gezegd dat ik muggen HÁÁÁT?!
Dus dobberden we verder over de inmiddels donkere, duistere rivier. Wat eerst zo mooi groen en blauw was, was nu een zwart gat. De lucht en de Pantanal wisselden van rol en het was de beurt aan de lucht om te shinen.
Súper mooie sterrenhemel en een sikkelvormig-belicht hemellichaam werden zichtbaar aan de ene kant.
Aan de andere kant van de horizon trok de lucht dicht. In de wolken waren de flitsen van de bliksem zichtbaar, gelukkig vér weg.
Terwijl Luie-Luiz zijn eigen lichtshow aan het houden was, trok hij de aandacht van wel honderden vliegende insecten. De straal licht uit de schijnwerper verlichtte de beestjes terwijl ze naar/in het licht vlogen, als een wilde wervelwind. Helemaal bezeten van het felle licht.
Even later zag ik dat de hele boot bezaaid was met de kleine gevleugelde beestjes. Ze hadden onze wereld alweer verlaten, terwijl ze bezig waren met dàtgene wat ze het liefste deden...
Wat een manier om aan je einde te komen, terwijl je doet wat je gelukkig maakt.
Ik teken er voor, iedere dag van de week en twee keer op een suffe zondag!!
Bij de laatste bocht maakte de luie bruine gids nog een laatst U-turn en langs de oever van de rivier verdween de grimas opeens van zijn gezicht. Hij wees alleen maar, langs de straal licht van zijn schijnwerper af, richting de oever...
Fakk, zó spannend...!!!
Het was die luie lamme lapzwans gewoon gelukt een JAGUAR te spotten in het holst van de nacht!
OHH YESS!!!
OHH. FAKKING. YESS!!!
J.A.G.U.A.R.
Het duurde niet heel lang want het prachtige gevlekte beest had geen zin om lang te shinen in onze spotlight, ondanks ons enthousiasme. Ook m'n foto's zijn erg wazig, maar dat geeft niks.
De herinnering zal voorlopig nog wel haarscherp blijven!
Bedankt Luiz, ik zal je niet meer lui noemen. Dit was namelijk stiekem wèl de reden van m'n bezoek aan de Pantanal.
===
Onder water
===
Helaas sliep ik gedurende de nacht alwéér alleen in een dorm. Normaal is dit "luxe", maar ik wilde verdomme helemaal niet alleen zijn.
In de ochtend vertrokken we weer met de boot, meer van hetzelfde gezien minus de Jaguar.
Op het einde stapten we echter met tweetallen over op een kano.
In plaats van de pruttelende motor van de boot, hoorde ik nu niks meer terwijl onze kano als een mes door het reflecterende oppervlak van het water heen sneed.
Wat een aparte ervaring, ik stond verteld van de manier waarop ik de Pantanal nu beleefde.
Een oase van rust, de vogels en krokodillen bleven rustig zitten terwijl we langs dreven en alleen het geluid van de natuur bereikte m'n oren.
Tenminste, als Kayo de Chinees over wie ik eerder vertelde, z'n bek hield met z'n gebrekkige Engelse gelul.
Ik trok m'n debiele reddingsvest en shirt uit, om te werken aan m'n tintje. Kayo vroeg: "youlla guuth swimma? Ai cannoo swimma berrie guuth"
Ik zei: "Kerel, mijn volk en ik leven in een land dat onder zee-niveau ligt. We zijn afhankelijk van dijken en zandzakken, iedere baby van 2 wordt al geacht te kunnen watertrappelen voor 2 minuten, met z'n tenen boven water in plaats van z'n vingers. Dus wat denk je zelf?"
Ik draaide om en zag Kayo als een verwarde drol kijken, dus ik zuchte en verwoorde het maar anders:
"yessa me beeerrrie guuth swimma, kut"
Even later kon ik weer genieten van de eerder genoemde rust, toen ik van achter ons vandaan opeens wat vreemde geluiden hoorde.
Er zwommen 4 "Lontra's" achter onze kano aan, ze kwamen uit het niets boven water en spoten hun neusgaten leeg.
(4 reuzenotters, mocht je niet op hebben gelet bij biologie.)
Zo schattig, die 4 koppies boven water, trappelden ze wat achter ons aan. Het was een heel speciaal momentje, aangezien deze beesten daar niet veel gezien werden vanwege hun schuwheid.
Terwijl ik de schattige oren, ogen en snorharen bestudeerde, zag ik dat de voorste Lontra opeens stopte met zwemmen en een grote teug adem nam.
Ik keek hem recht aan in z'n zwarte ogen. Hij dook onder water, z'n 3 vrienden volgden en ik zag ze nergens meer boven komen...
Tijd voor mij om een grote en diepe teug adem te nemen, koppie onder te gaan en te kijken waar ik boven kom.
Misschien zie ik je daar...
===
Thanks voor de lieve reacties!!
Love =X= Joe
===
Blad voor de mond?!
===
Wat ik voel is wat ik schrijf en ik schrijf wat ik voel.
Het is tenslotte mijn blog en ook al weet ik dat er mensen meelezen, probeer ik me hier vooral niet door te laten weerhouden.
Soms word ik gehinderd door m'n eigen taal, omdat bepaalde uitdrukkingen in een andere taal simpelweg beter vind klinken.
Bijvoorbeeld het gevoel dat je geen lucht krijgt en moeite moet doen te ademen.
"It took my breath away"
Zeg dat maar in mooi Nederlands.
Doe maar niet, want iedereen begrijpt wat ik met deze Engelse zin bedoel. In momenten van vreugde en verdriet.
Nadat ik m'n tranen kennis liet maken met de Braziliaanse aarde kroop ik zo snel mogelijk en veel te vroeg m'n bed in.
Des te sneller was het "morgen". Morgen zal alles anders zijn..
"Het grote licht van de transformers-lamp moet uit, maar ik laat de deur op een kiertje staan.
Slaap lekker menneke.
Mag ik dan nog wel een sprookje luisteren? Ééntje?!
Ja lieverd, druk maar op play. Ik had het bandje al omgedraaid."
Voor de duizendste keer, klinkt uit het goedkope cassettedeck voor de units met het magische zwarte lint:
"Er was eens..."
===
Roze
===
Lezend, luisterend en starend in een bus ging ik naar de Pantanal, een soort van Amazone maar dan met super veel wildlife, zo werd mij verteld door m'n kleine, dikke en informatieve vriend "Lonely Planet".
Inmiddels was m'n eigen wilde vriend ook weer aangesloten:
"Welkom terug Barend. Ik heb je gemist verdomme!
Weet je nog, die maand samen in Nieuw Zeeland? Lekker chillen op "Mount doom".
Nou, kleine roze vriend, er staan ons opnieuw een hoop "bergen" te wachten. Fijn dat je er weer bent;
"we'll just keep moving forward".
Zeg dat maar eens in mooi Nederlands.
Doe maar niet... ;)
===
Slecht seizoen
===
3 uur in een busje later hoopte ik op m'n bestemming te zijn. Helaas, het was maar een wc-stop.
Tot m'n grote teleurstelling werd daar ook nog eens de laatste vrije stoel opgevuld, m'n huidige Franse baguette-vretende buurman schoof snel op en de nieuwe passagier nam naast mij plaats:
Oud mannetje en, aan z'n diep gebruinde huid te zien, een local. Afgedragen spijkerbroek en gestreept overhemd aan, op z'n bol een soort grote cowboy hoed die hij zelfs in de bus ophield. Eikel.
Plaatje was compleet inclusief cowboy laarzen en rood/bruin lederen satchel à la Indiana Jones.
M'n bruine vrind rook, tot grote teleurstelling van m'n reukorgaan, naar een muffe overrijpe avocado. Zo eentje waarin al dertig irritant mekkerende huisvrouwen kei hard hebben staan knijpen, 'oftie al rijp is'...
Weer 2,5 uur later stapte ik van het busje over in een jeep, vanwege het terrein. Bij aankomst op m'n slaapplek, ergens in de Pantanal aan rivier "Miranda", moest ik over 30 min alweer klaar zijn voor m'n eerste trip: boot-safari.
Ze zeiden nog dat ik anti-muggen meuk mee moest nemen, en niet voor niets. Wat een muggen HEL zeg!!
Serieus, die vieze vuile kleine Dracula-afstammelingen prikten erop los, ieder slecht ingesmeerd milimetertje huid vonden ze, zelfs ònder m'n voeten.
Muggen, ik fakking HÁÁÁT ze!!!
Het zijn de smerige slechte tegenhangers van de Mariposas, Jane zou het volmondig beamen!
Want zeg nou zelf, hoeveel mensen ken jij die NIET chagrijnig worden bij het zien van muggen?
Dus, dat is eruit en ik kan verder met m'n verhaal. Op het bootje zaten nog 5 andere mensen en de gids; Luiz.
Luiz, een echte local. Goed bruin, klein buikje en gebrekkig Engels. Hij ziet eruit alsof hij het allemaal wel prima vindt en heeft een soort van permanente mini-glimlach op z'n bolle bek. Luie-Luiz, bij deze.
- Voorin zaten twee Russische lesbische "vrouwen". Ik zeg dat natuurlijk niet zonder reden, "vrouwen".
Kan er kort over zijn, de blonde zag en spràk (!!) precies zo als die kerel in de film "Dumb & Dumber" (niet Jim Carrey, die andere, met dat ontplofte kapsel). Alleen dan met tieten.
De brunette zag er precies zo uit als Harry Potter in z'n eerste film. Infantiel dus. En dan met tieten.
- Achter de Russische lovers zat een typisch Chinees ventje. Brilletje op, kleine oogjes en zo'n paardenbek, je weet wel, teveel tandvlees zichtbaar als hij praat.
- Daar weer achter een stelletje, de kerel helemaal gekleed in, slecht passende, "outdoor"-kleding. Afgetopt met een petje inclusief nekflapje.
Hij zag eruit als het stomme, slappe en onhandige broertje van Bear Gryllz (Discovery>Google).
Z'n vriendin was gekleed in Nikes, witte sportsokken over haar roze legging heen getrokken.
Broekje zat zò strak, dat de kamelenteen zelfs in Nederland zichtbaar was. En nee, geen lekkere teen, een vieze. Ze droeg nog een roze sportshirtje en natuurlijk haar Calvin Klein zonnebril.
Mooi moment was toen die kerel de anti-muggen meuk leende van haar en zichzelf wilde bestuiven, maar het gaatje de verkeerde kant op richtte.
Rècht in de smoel van Barbie!
En erna nòg een keer, classic.
Ik sta er zelf iedere keer weer van versteld, echt waar. Ik tref het gewoon niet als het gaat om gezelschap tijdens excursies. Ik zeik ze wel af in m'n blogs, zijn ze nog ergens goed voor ;)
De boot-safari over de rivier in de Pantanal was niet wat ik ervan verwacht had. Het was allemaal een stuk "platter" ofzo, geen hoge jungle. Langs de oever werden wat vogels gespot, een capibara en af en toe een aap in de bomen. Ik was natuurlijk verwend met de Oerang-Oetangs in Sumatra, dus weinig onder de indruk.
Luie-Luiz was vaak ook druk in gesprek met het stelletje en de Chinees, die alledrie Portugees spraken. En m'n Russisch is nu eenmaal niet meer wat het geweest is, dus zat ik daar maar wat.
Gelukkig spotte Luie-Luiz wel een kaaiman krokodil, waar we echt super dichtbij konden komen! Dat deed me dan weer goed.
Rond de zonsondergang zette Luie-Luiz de motor af en dreven we wat verder op de rivier. Ik hoorde allerlei geluiden van dieren en genoot van de sereniteit van het moment.
Op de terugweg scheen Luie-Luiz lafjes over het water met een schijnwerper. Ik zeg lafjes omdat hij het ding vasthield omdat het moest, omdat het op het programma stond.
Hij vertelde nog dat dit een slechte tijd was om de Pantanal te bezoeken. Het was namelijk regenseizoen en voor de dieren dus niet nodig helemaal naar de rivier te komen voor water. Daarbij waren er teveel muggen nu, zelfs voor de dieren. Dàt had ik al gemerkt ja.
Had ik al gezegd dat ik muggen HÁÁÁT?!
Dus dobberden we verder over de inmiddels donkere, duistere rivier. Wat eerst zo mooi groen en blauw was, was nu een zwart gat. De lucht en de Pantanal wisselden van rol en het was de beurt aan de lucht om te shinen.
Súper mooie sterrenhemel en een sikkelvormig-belicht hemellichaam werden zichtbaar aan de ene kant.
Aan de andere kant van de horizon trok de lucht dicht. In de wolken waren de flitsen van de bliksem zichtbaar, gelukkig vér weg.
Terwijl Luie-Luiz zijn eigen lichtshow aan het houden was, trok hij de aandacht van wel honderden vliegende insecten. De straal licht uit de schijnwerper verlichtte de beestjes terwijl ze naar/in het licht vlogen, als een wilde wervelwind. Helemaal bezeten van het felle licht.
Even later zag ik dat de hele boot bezaaid was met de kleine gevleugelde beestjes. Ze hadden onze wereld alweer verlaten, terwijl ze bezig waren met dàtgene wat ze het liefste deden...
Wat een manier om aan je einde te komen, terwijl je doet wat je gelukkig maakt.
Ik teken er voor, iedere dag van de week en twee keer op een suffe zondag!!
Bij de laatste bocht maakte de luie bruine gids nog een laatst U-turn en langs de oever van de rivier verdween de grimas opeens van zijn gezicht. Hij wees alleen maar, langs de straal licht van zijn schijnwerper af, richting de oever...
Fakk, zó spannend...!!!
Het was die luie lamme lapzwans gewoon gelukt een JAGUAR te spotten in het holst van de nacht!
OHH YESS!!!
OHH. FAKKING. YESS!!!
J.A.G.U.A.R.
Het duurde niet heel lang want het prachtige gevlekte beest had geen zin om lang te shinen in onze spotlight, ondanks ons enthousiasme. Ook m'n foto's zijn erg wazig, maar dat geeft niks.
De herinnering zal voorlopig nog wel haarscherp blijven!
Bedankt Luiz, ik zal je niet meer lui noemen. Dit was namelijk stiekem wèl de reden van m'n bezoek aan de Pantanal.
===
Onder water
===
Helaas sliep ik gedurende de nacht alwéér alleen in een dorm. Normaal is dit "luxe", maar ik wilde verdomme helemaal niet alleen zijn.
In de ochtend vertrokken we weer met de boot, meer van hetzelfde gezien minus de Jaguar.
Op het einde stapten we echter met tweetallen over op een kano.
In plaats van de pruttelende motor van de boot, hoorde ik nu niks meer terwijl onze kano als een mes door het reflecterende oppervlak van het water heen sneed.
Wat een aparte ervaring, ik stond verteld van de manier waarop ik de Pantanal nu beleefde.
Een oase van rust, de vogels en krokodillen bleven rustig zitten terwijl we langs dreven en alleen het geluid van de natuur bereikte m'n oren.
Tenminste, als Kayo de Chinees over wie ik eerder vertelde, z'n bek hield met z'n gebrekkige Engelse gelul.
Ik trok m'n debiele reddingsvest en shirt uit, om te werken aan m'n tintje. Kayo vroeg: "youlla guuth swimma? Ai cannoo swimma berrie guuth"
Ik zei: "Kerel, mijn volk en ik leven in een land dat onder zee-niveau ligt. We zijn afhankelijk van dijken en zandzakken, iedere baby van 2 wordt al geacht te kunnen watertrappelen voor 2 minuten, met z'n tenen boven water in plaats van z'n vingers. Dus wat denk je zelf?"
Ik draaide om en zag Kayo als een verwarde drol kijken, dus ik zuchte en verwoorde het maar anders:
"yessa me beeerrrie guuth swimma, kut"
Even later kon ik weer genieten van de eerder genoemde rust, toen ik van achter ons vandaan opeens wat vreemde geluiden hoorde.
Er zwommen 4 "Lontra's" achter onze kano aan, ze kwamen uit het niets boven water en spoten hun neusgaten leeg.
(4 reuzenotters, mocht je niet op hebben gelet bij biologie.)
Zo schattig, die 4 koppies boven water, trappelden ze wat achter ons aan. Het was een heel speciaal momentje, aangezien deze beesten daar niet veel gezien werden vanwege hun schuwheid.
Terwijl ik de schattige oren, ogen en snorharen bestudeerde, zag ik dat de voorste Lontra opeens stopte met zwemmen en een grote teug adem nam.
Ik keek hem recht aan in z'n zwarte ogen. Hij dook onder water, z'n 3 vrienden volgden en ik zag ze nergens meer boven komen...
Tijd voor mij om een grote en diepe teug adem te nemen, koppie onder te gaan en te kijken waar ik boven kom.
Misschien zie ik je daar...
===
Thanks voor de lieve reacties!!
Love =X= Joe
-
06 Maart 2014 - 04:39
Mama:
Wederom met de slaap nog in mn ogen lees ik je blog: ik vind
het adembenemend. De tranen schieten in de ogen als ik je
oude lamp weer "zie". Bad timing vwb de muggen, ongewenst
natuurverschijnsel, hoe bekend komt me dit voor? :-)
Tja met zo'n reis kun je niet alles in de goede tijd plannen en
moet je keuzes maken! Maar de jaguar en lontra maakt t weer
Okee! Congrat!!! -
06 Maart 2014 - 04:47
Mama:
F.ck!!!! Valt de tweede helft van mn reactie weg! F.ck!!
Nou, okee, ik ga alleen nog zeggen glijbaan. Kleine krullenbol.
Aan aandacht mama ontsnapt, triomf! Niet achter- voor of opzij
gevallen. Vrolijk beneden. Beide ervaring rijker..
Ik probeer me elke dag geen zorgen te maken. Levenstaak,
geen zorgen maken, geen zorgen maken etc etc
Luv ya luv ya luvya xxxxx -
06 Maart 2014 - 16:41
Mathorai:
Uber vet Chef aka Steve Irwin gast. Een FUCKING JAGUAR....... Dan heb je echt heel veel geluk gehad!
Mooi man, na deze ervaring ga je waarschijnlijk nog wat meer jungletours pakken dan al op de planning stoppen.
Geniet van de mooie dingen daar chef, Remember where you are!
Kusje voor Barend -
06 Maart 2014 - 22:26
Dad:
Hi Joe ......love your stories !!!!!
Missing someone gets easier everyday because even though you are one day further from the last time you saw them, you are one day closer to the next time you will.
On a silent night when friends are few , I close my eyes and think of you, A silent night, A silent tear ......
I'll always have the faith that you'll be safe !
Loneliness expresses the pain of being alone .......and solitude expresses the glory of being alone !
love xxx
-
06 Maart 2014 - 22:27
Anita Timmermans:
Lieve Joe !
Heel gezellig om je blog te lezen, en al je ervaringen.........
Jammer dat je alleen bent, maar zoals jud al zei als iemand het kan ben jij dat wel.
Heel veel liefs en plezier met iedere ervaring daar....
Hoezo zou ik best in jou schoenen willen staan.....:) grt uit Amsterdam ......Anita. -
07 Maart 2014 - 12:36
Judy:
Een jaguar!!! nice :D echt vet gaaf dat je dat gezien hebt.....Wauw!
muggen....bah. nutteloze demonische rot beesies.
weet je wat ook helpt? insmeren met een of andere olie. Ja oké, je loopt dan wel een beetje als glimworm rond, maar mugjes hebben dan "geen grip" en misschien word je dan sneller bruin :D
miss you!
-X- Groetjes van Joao ook! en knuffie van Tailsie :D
Appie en Mo hebben volop plezier bij ma! hahaha...heb gisteren een uur met ze gespeeld (laserlampje)
leuk als ze tegen elkaar aan "knallen" > Mo-skie krijgt dan een lel van App-skie....hahahaha LOL
oh, enne....ik ga t maar bekennen, gisteren had ik per ongeluk badkamer deur open laten staan. Wat is daar nou erg aan? Nou, mama heeft snoepjes bakkie daar in een mandje staan....OEPS. Appie en Mo hebben een VOL bakje snoepjes open weten te krijgen en alles verorberd. I'm so sorry! ze hadden daarna dus een hyper-uurtje. maar ze maken het goed hoor! zal beter opletten! haha
XXXXXXXXXXXXXXX
-
07 Maart 2014 - 13:45
Andre & Caroline:
Wat maak jij veel mee Joey! Wat een avonturen....genieten gewoon.
Hou je haaks, he....we blijven je verhalen lezen...
Abrazo van ons beiden.
C & A -
07 Maart 2014 - 15:03
Els:
He joe, Zit met je moeder aan de balie in de vogelstraat. We zitten ons ontzettend te vervelen en wij vonden het tijd om je blog ff te lezen.
Superleuk geschreven maar je leest tussen de regels door dat je je eenzaam voelt.
Das nie fijn en dan zijn er die k...muggen ook nog!
Hoop toch dat je een mooie reis hebt en beetje kunt genieten maar stiekem doe je dat wel denk ik.
Ik hoop dat binnenkort weer een goed stuk schrijft.
P.s kun je geen reisverslagen voor de ANWB Reiz& gaan schrijven?
groetjes xx ook van je moeder en els dus -
07 Maart 2014 - 15:27
Mama:
Els verveelt zich, ik niet hoor ;-) -
09 Maart 2014 - 18:31
Rogier Van Lokven:
Yo pompilai!!! Mooi verslag!!
Supertof dat je een Jaguar hebt gezien. Schuwe takke beesten...but youssa sees it! ;)
Hilarisch verhaal van die Chinees! Hoe je zijn uiterlijk beschreef, shiettt.....inderdaad! Zo heb ik er ook 1000en gezien in Ghangzhou! :P
Hou vol daar he! More nice things to come, Manilla!
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
